Τουλάχιστον μουσικά ταιριάζει γάντι
Μουσικοί δεν είμαστε, αλλά το τραγούδι του Αλκαίου, είναι ίδιο με του Edward Maya - Ancient Dances "Damian&Brothers" . Και αν δεν πιστεύετε, ακούστε, κάντε σύγκριση και θα καταλάβετε.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
troktiko
Τουλάχιστον μουσικά ταιριάζει γάντι
Μουσικοί δεν είμαστε, αλλά το τραγούδι του Αλκαίου, είναι ίδιο με του Edward Maya - Ancient Dances "Damian&Brothers" . Και αν δεν πιστεύετε, ακούστε, κάντε σύγκριση και θα καταλάβετε.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
troktiko
1. Το 1564 ο Ιταλός ανατόμος Γκάμπριελ Φαλόπιους σχεδίασε το πρώτο προφυλακτικό. Ήταν μια θήκη από λινό και λάστιχο, δεμένα στην άκρη με μια ροζ λωρίδα. Δοκίμασε την ιδέα του σε…
περισσότερους από 1.100 άντρες και, σύμφωνα με τα αποτελέσματά του, κανένας δεν κόλλησε σύφιλη.
2. Μέχρι το 1840 τα προφυλακτικά κατασκευάζονταν από έντερο ζώων και κύστη ψαριών σε εργοστάσια όπου δούλευαν πάρα πολλά μικρά κορίτσια.
3. Τα εξειδικευμένα μαγαζιά προφυλακτικών εμφανίστηκαν για πρώτη φορά το 1700 στο Άμστερνταμ και μέχρι τα μέσα του αιώνα η
μόδα είχε περάσει και στο Λονδίνο, όπου τα πολυτελέστερα από αυτά πουλούσαν προφυλακτικά σχηματισμένα πάνω σε γυάλινα καλούπια και αρωματισμένα.
4. Το 1921 ένας εργάτης στο Οχάιο, ο Άλφρεντ Τρόγιαν, έβαλε το ερεθισμένο μέλος του σε μια λεκάνη με ελαστικό. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργήσει τη μεγαλύτερη εταιρεία προφυλακτικών, την Τρόγιαν, με έσοδα που φτάνουν τα μισά από τα 267 εκατ. Δολάρια της παγκόσμιας βιομηχανίας. Το μέλος του όμως έμεινε μόνιμα παραμορφωμένο.
5. Στις αρχές του 20ού αιώνα η φεμινίστρια Μάργκαρετ Σάγκερ κατήγγειλε πως τα προφυλακτικά χρησιμοποιούνται για να αυξήσουν την ανδρική ευχαρίστηση εμποδίζοντας την εκσπερμάτιση. Η Σάγκερ συνελήφθη για τα σχόλιά της, αλλά κάποιες εταιρείες τα πήραν στα σοβαρά και το 1940 κατασκεύασαν προφυλακτικά που εμπόδιζαν εντελώς την εκσπερμάτιση, προκαλώντας έτσι προβλήματα στον προστάτη.
6. Φημολογείται πως κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ έριξε στην Ιαπωνία χιλιάδες προφυλακτικά πολύ μεγάλου μεγέθους με την επιγραφή «Μεσαίο», για να καταρρακώσει το ηθικό του εχθρού.
7. Το 1980 ο καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής Άρνι Γκιοργκόφ συνέδεσε σε μια έρευνά του τη μακροχρόνια χρήση προφυλακτικού με την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού σε παντρεμένες γυναίκες. Η μελέτη του υπάρχει ακόμη στην ιατρική βιβλιογραφία, αν και πολύ συχνά αμφισβητούνται τα αποτελέσματά της.
8. Η πρώτη διαφήμιση για τη «μηχανή που προστατεύει από τα τραύματα της αγάπης» εμφανίστηκε στο «Τάτλερ», στο τεύχος της 12ης Μαΐου 1709. Η πρώτη διαφήμιση για προφυλακτικά στην Αμερική εμφανίστηκε το 1861 στους «Νιου Γιορκ Τάιμς».
9. Με την Κόμστοκ Ακτ του 1873 απαγορεύτηκε στην Αμερική να διακινείται μέσω ταχυδρομείου «άσεμνο και προκλητικό υλικό», με αποτέλεσμα να κατασχεθούν πάνω από 65.000 προφυλακτικά και γιατροί να κινδυνεύουν να φυλακιστούν για δέκα χρόνια, αν ανέφεραν στην αλληλογραφία τους τα προφυλακτικά. Ο νόμος ίσχυσε μέχρι το 1965.
10. Σύμφωνα με μια έρευνα, τα πολύ ανθεκτικά προφυλακτικά δεν είναι ανθεκτικότερα από τα πολύ λεπτά.
11. Το 1992 ένα προφυλακτικό ηλικίας 180 χρόνων από μεμβράνη ζώου πουλήθηκε από τον οίκο Κρίστις στην τιμή των 5.200 δολαρίων. Ήταν χρώματος ροζ και πάνω του απεικονιζόταν μια καλόγρια που συνέκρινε τρεις ημίγυμνους ιερωμένους λέγοντας «θα πάρω αυτόν».
12. Το 1994 παρουσιάστηκε στην Αμερική το πρώτο προφυλακτικό από πολυουρεθάνη, στοχεύοντας στους χρήστες που είναι αλλεργικοί στο λατέξ. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι από φαγούρα μέχρι απώλεια αναπνοής, υπέρταση και σοκ.13. Πρόσφατα μια κολομβιανή εταιρεία προφυλακτικών παρουσίασε το προφυλακτικό-εσώρουχο. Το εσώρουχο έχει μια λεπτή ρητινώδη μεμβράνη που επιμηκύνεται όπως το προφυλακτικό.
14. Μπορεί σήμερα να θεωρείται αυτονόητο το προφυλακτικό μιας χρήσης, αλλά μέχρι το 1930 δεν υπήρχε.
15. Το προφυλακτικό από λατέξ, μπορεί να επιμηκυνθεί κατά 800% και διατηρεί τουλάχιστον 9 γαλόνια αέρα.
endiaferonta
Θέλοντας να κάνει καλά τη δουλειά της, πήρε ένα θερμός και επισκέφτηκε μια καφετέρια εκεί κοντά.
Έδειξε το θερμός σε έναν υπάλληλο της καφετέριας ο οποίος έσπευσε να την εξυπηρετήσει.
Τον ρωτάει η ξανθιά «Λες να χωράει έξι φλιτζάνια καφέ;»
Ο υπάλληλος περιεργάστηκε το θερμός για λίγη ώρα, και τελικά της είπε, «Ναι… το βλέπω να χωράει έξι φλιτζάνια.»
«Τέλεια!» είπε ανακουφισμένη η ξανθιά.
Τότε...
...βάλε μου δυο μέτριους, δυο γλυκούς και δυο σκέτους!
Εξαιρετικά πιθανό κρίνεται πλέον το να εκδωθεί βούλευμα από το Συμβούλιο Εφετών Λάρισας, με το οποίο οι κατηγορούμενοι για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, στις 6/12/2008, θα αφήνονται ελεύθεροι, με περιοριστικούς όρους, αφού στις 6/6 λήγει το 18μηνο της προσωρινής κράτησης που προβλέπει ο νόμος.
Την επόμενη εβδομάδα λήγει το 18μηνο, που είναι το ανώτατο όριο για την προσωρινή κράτηση των δύο ειδικών φρουρών που κατηγορούνται για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, και ως εκ τούτου οι Κορκονέας και Σαραλιώτης θα πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι, αφού η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Άμφισσας, που εκδικάζει την υπόθεση της δολοφονίας Γρηγορόπουλου, δεν αναμένεται να έχει εκδοθεί ως τότε.
Το δικαστικό συμβούλιο θα πρέπει να επιληφθεί του θέματος, διότι σε διαφορετική περίπτωση οι ειδικοί φρουροί θα αφεθούν ελεύθεροι χωρίς να έχει τεθεί κάποιος περιοριστικός όρος που θα διασφαλίζει την παρουσία τους ενώπιον του δικαστηρίου. Στην υπόθεση συνεκτιμάται και η αντίδραση που θα υπάρξει σε περίπτωση που αποφυλακιστούν λόγω παρέλευσης του 18μήνου.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Βήματος, εξετάζεται να τεθεί ο όρος απαγόρευσης απομάκρυνσής τους από την πόλη όπου διεξάγεται η δίκη, την Αμφισσα, όχι μόνο για να διασφαλιστεί η παρουσία τους στο δικαστήριο αλλά και για λόγους της δικής τους προσωπικής ασφάλειας.
Χθες, στο δικαστήριο της Άμφισσας προβλήθηκε το βίντεο με τους πυροβολισμούς που είχε τραβήξει αυτόπτης μάρτυρας από το μπαλκόνι της, το οποίο εμφανίζει τους δύο ειδικούς φρουρούς την ώρα που πυροβολούσαν προς την πλευρά της οδού Μεσολογγίου.
Προηγήθηκε αντιπαράθεση μεταξύ των συνηγόρων υπεράσπισης και πολιτικής αγωγής, με τον συνήγορο των κατηγορουμένων Α. Κούγια να υποστηρίζει ότι είναι «παραποιημένο», ισχυριζόμενος ότι ο θόρυβος έχει προστεθεί και πως κάποιοι «θέλουν να δημιουργήσουν έναν ήρωα που εκτελέστηκε από την αστυνομία». «Ενάμιση χρόνο και δεν το προσέβαλε ποτέ» αντέτεινε ο κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής.
Επιπλέον, προβλήθηκαν σκηνές που είχαν καταγράψει τα τηλεοπτικά κανάλια κατά τη διάρκεια της διενέργειας αυτοψίας, προκειμένου να «απεικονιστεί» στα πλάνα η μαρτυρία του τεχνικού συμβούλου της οικογένειας του θύματος Γιώργου Ραφτογιάννη, ο οποίος υποστήριξε ότι δράστης και θύμα βρίσκονταν απέναντι ο ένας στον άλλον όταν ο πρώτος πυροβόλησε. Υπενθυμίζεται ότι ο συνήγορος του Επ. Κορκονέα, Αλ. Κούγιας, έχει αμφισβητήσει ότι στο χώρο της αυτοψίας έγιναν οι απαραίτητες μετρήσεις που θα έπρεπε.
Πως ζουν οι παράνομοι μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας;
Η αθλιότητα έχει παραγίνει...
Οι κάτοικοι της περιοχής αλλά και οι καταστηματάρχες... φοβούνται να κυκλοφορήσουν...
Αφγανοί... Πακιστανοί... Αφρικανοί... κάθε καρυδιάς καρύδι έχει μαζευτεί στην Αθήνα και η κάθε ομάδα προσπαθεί να κοντρολάρει την εγκληματικότητα...
Οι μεν την πώληση των ναρκωτικών... οι δε την πορνεία... και πάει λέγοντας...
Κάποια στιγμή... η Πολιτεία πρέπει να "καθαρίσει" την Αθήνα από τα αποβράσματα... από όπου κι αν προέρχονται...
Δύο χρόνια τώρα με το blogging, έχω κάνει πολλούς φίλους, ισάριθμους εχθρούς, αλλά υπάρχουν και αμέτρητοι αναγνώστες που απλά αδιαφορούν για τη δουλειά μου (δεν το λέω ούτε ειρωνικά, ούτε με παράπονο).
Έχω ακούσει τα εξ αμάξης, είτε για κάποιες αστοχίες μου, είτε για κάτι που απλά δε γίνεται να συμφωνούν όλοι, είτε για ελλιπή αίσθηση του χιούμορ. Πιστεύω πως όσο μαλάκας κι αν γίνομαι πολλές φορές (προσθέστε ότι κοσμητικό επίθετο θέλετε), ποτέ δεν ήμουν τόσο αλαζόνας ή αδιάλλακτος, ώστε να μη δεχτώ μια αρνητική κριτική και μετέπειτα να κάνω την αυτοκριτική μου.
Μερικές φορές όμως, οφείλω να σεβαστώ τον ίδιο μου τον εαυτό και να νιώσω αδικημένος απέναντι σε κάποια πράγματα. Και να εμμείνω σε ορισμένες απόψεις μου.
Στην προηγούμενη ανάρτηση έκανα μια αναφορά στην υπόθεση της υφυπουργού Εσωτερικών, της Θεοδώρας Τζάκρη. Συγκεκριμένα είχα γράψει:
-----------------------------------------
Κάποια εφημερίδα με το όνομα «Αποκαλύψεις» (πρώτη φορά ακούω αυτόν τον τίτλο), αναφέρθηκε στην υφυπουργό εσωτερικών, την Τζάκρη, και τη μεσολάβησή της σε προσλήψεις συγγενών της.
Δεν ξέρουμε κατά πόσο αληθεύει η συγκεκριμένη πληροφορία, καθώς δε γνωρίζουμε την αξιοπιστία αυτής της εφημερίδας (βάλτε και το γ@μημένο το τεκμήριο αθωότητας…). Από την άλλη όμως, δεν πέφτουμε και από τα σύννεφα όταν ακούμε τέτοιες ειδήσεις.
------------------------------------------
Ο συνάδελφος blogger Μάριος-Αντώνης Παπαγιώτης, ξεκίνησε… τον «ανένδοτο» εις βάρος μου, κάτι που με εξέπληξε, καθώς υπήρχε και (πιστεύω πως) υπάρχει ακόμα κάποια αλληλοεκτίμηση.
Στο κείμενο, που μπορείτε να δείτε εδώ, μού προσάπτει τα εξής:
1. Αναφέρομαι στην εφημερίδα «Αποκαλύψεις» με υποτιμητικό και απαξιωτικό τρόπο, κάτι όμως που, όπως είπε, το προσπερνάει.
2. Συνηθίζω να κάνω ανάλογες άδικες αναφορές. (Το δέχομαι)
3. Με θεωρεί αναξιόπιστο, επειδή αναφέρομαι σε θέμα για το οποίο δεν είμαι επαρκώς ενημερωμένος.
4. Βρίσκει επικίνδυνο το κείμενο (και γενικά τη γραφή μου), το οποίο παραπλανεί, γιατί οι προσλήψεις συγγενών της Τζάκρη δεν έγιναν στο υπουργείο της, αλλά σε μουσείο. (Πριν καν βγει το πόρισμα, εσύ Μάριε θεωρείς δεδομένη την είδηση;)
5. Με διακατέχει μια υπεροψία, η οποία ούτε μού πάει, ούτε είναι δικαιολογημένη.
6. Έμμεσα, με θεωρεί ως έναν από τους υπαίτιους για το κυνήγι που θα υποστεί το ελληνικό blogging από την κυβέρνηση.
Μου δίνεται μια ωραία ευκαιρία, όχι μόνο να απαντήσω στο Μάριο, αλλά και να διευκρινίσω κάποια πράγματα για την πάρτη μου. Να ξέρετε κι εσείς, ποιον διαβάζετε.
ΥΓ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε πολύ πριν βγει το πόρισμα του υπουργείου Πολιτισμού για την υπόθεση της Τζάκρη.
1. Όντως μίλησα απαξιωτικά για την εφημερίδα «Αποκαλύψεις», αλλά δεν είπα κάτι μεμπτό. Απλά δεν γνώριζα την ύπαρξή της και δεν ξέρω κατά πόσο αξιόπιστη είναι. Κακό είναι; Τέλος πάντων... ας το προσπεράσω.
2. Όντως έχω κάνει στο παρελθόν πολλές άδικες αναφορές, μόνο όμως σε εκπροσώπους του λεγόμενου «συστήματος». Συγγνώμη, αλλά η πολιτική, είναι ο μόνος κλάδος στον οποίο δεν μπορώ να κάνω διαχωρισμό προσώπων. Έχει κολλήσει στον εγκέφαλό μου η άποψη, πως δε γίνεται να αναρριχηθεί κάποιος εκεί, τίμια και άξια.
Υπάρχουν πολιτικοί που είναι «καθαροί», από την άποψη πως δεν έχουν αναμειχθεί σε σκάνδαλα. Το ότι συστεγάζονται όμως κάτω από κόμμα, στο οποίο έχουν περάσει (και περνούν ακόμα) τόσοι γνωστοί διαφθαρμένοι πολιτικοί (οι οποίοι είναι εκλεγμένοι από ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του κόσμου) και αυτοί -οι «καθαροί»- δεν έχουν καταγγείλει ποτέ τίποτα, αυτό τους κάνει συνυπεύθυνους. Έτσι απλά και… λαϊκίστικα.
Ξέρω πως κρίνεται η αξιοπιστία μου με τα γραφόμενά μου, αλλά ποιος χέστηκε για το αν αδικηθεί ένας πολιτικός, από τις απόψεις ενός blogger που στο παρελθόν έχει φάει πολλά σκατά από το… «σύστημα». Είμαι ακόμα πολύ πίσω στο σκορ…
3. Συμφωνώ πως δεν ήμουν επαρκώς ενημερωμένος για την υπόθεση Τζάκρη και ότι βασίστηκα μόνο στον τίτλο της εφημερίδας. Αν δεν κάνω λάθος όμως, στο κείμενο έχω παραθέσει ένα link, το οποίο παραπέμπει στο πλήρες κείμενο της υπόθεσης των προσλήψεων, ώστε να ενημερωθούν οι αναγνώστες. Επίσης κάπου σε μια παρένθεση, γράφω τη λέξη: «τεκμήριο αθωότητας». Δεν προσήψα καμιά κατηγορία στην υφυπουργό.
4. Πως παραπλανώ τους αναγνώστες; Η σατιρική εικόνα, στην οποία δεν κατονομάζεται καν το όνομα του υπουργείου, είναι ΑΣΧΕΤΗ με τον πρόλογο. Οκ, ζητώ συγγνώμη που δεν ήμουν πιο σαφής. Να ρωτήσω επίσης το εξής: Ποια η διαφορά, αν οι προσλήψεις (αν ισχύουν αυτές) έγιναν στο υπουργείο ή σε κάποιο μουσείο; Δουλευόμαστε μεταξύ μας;
5. Αν είμαι υπερόπτης, πραγματικά ζητάω μια πολύ μεγάλη συγγνώμη. Καμιά φορά ο γραπτός λόγος αδικεί. Μέσα από αυτόν, δεν μπορεί να περάσει πάντα η οργή, το χιούμορ ή ότι άλλο θέλετε, όπως τα έχουμε στο μυαλό μας.
6. Ω ναι… θα έχω την τιμή να θεωρούμαι υπαίτιος για το πιθανό φίμωτρο στα ελληνικά blogs. Κι αυτό, λόγω ενός κειμένου, του οποίου ο βαθμός σημαντικότητας, στα μέρη μου έχει και ονομασία: κλάιν μάιν.
Αυτά τα… ολίγα, όσον αφορά τις παρατηρήσεις στο κείμενο του Μάριου. Πρόσεξα όμως και κάτι άστοχα σχόλια στο προφίλ του, στο Facebook. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Δεν είμαι δημοσιογράφος, αλλά γραφίστας, κάτι το οποίο έχω αναφέρει άπειρες φορές. Αυτό όμως είναι αδιάφορο, καθώς θίγεται η δεοντολογία και όχι το επάγγελμά μου.
2. Δε γράφω ανώνυμα. Ονομάζομαι Κώστας Παύλου και απλά χρησιμοποιώ το «όνομα» του γιατρού που πρωταγωνιστεί στα comics που δημιουργώ. Μπορεί εύκολα κάποιος να «ανακαλύψει» το πραγματικό μου όνομα, είτε μπαίνοντας στο προφίλ μου στο Facebook, είτε… απλά ρωτώντας με.
3. Δεν είμαι φερέφωνο κανενός, αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω αυτό, επομένως το προσπερνάω.
4. Δεν χρησιμοποιώ τη σάτιρα ως ασπίδα. Ποτέ δεν πρόκειται να κρυφτώ πίσω από τη «σάτιρα», για να γράψω κάτι πολύ χοντρό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο πρόλογος ήταν κριτική και η φωτογραφία σάτιρα. Αν κάνω λάθος διορθώστε με.
5. Τα παράπονά σας στη Σεμίνα, που με αφήνει να γράφω δημόσια και δε με λογοκρίνει. Παρακινείστε την κι άλλο, αλλά δεν σας εγγυώμαι επιτυχία.
Και κάτι τελευταίο, φίλε «προασπιστή των blogs» όπως έμμεσα αυτοχαρακτηρίστηκες. Τα ελληνικά blogs δεν κινδυνεύουν από καμιά κυβέρνηση, παρά μόνο από το κριτικό μάτι των αναγνωστών. Δεν είναι λαϊκίστικο αυτό που λέω, αλλά μια μεγάλη αλήθεια. Όσο για το ότι «το αίμα, το σπέρμα και το στέμμα» πουλάνε, θα συμφωνήσω μαζί σου, αλλά προτιμώ να κρατήσω το δεύτερο για εκεί που ξέρω.
Dr.SeenG
(ή Κώστας Παύλου)