Η θεραπεία 12 ομοφυλόφιλων με LSD - Η παθολογία των 2 στάσεων - 85% των παθητικών ξαναβρίσκουν τον ανδρισμό τους έναντι μόνο 20% των ενεργητικών

http://youtube.com/user/zenuuatu
Το http://el.wikipedia.org/wiki/Διαιθυλαμίδιο_του_λυσεργικού_οξέος LySergic acid Diethylamide (LSD ή LSD-25) είναι παραισθησιογόνος ουσία απαγορευμένη χωρίς συνταγογράφηση με ποινικές κυρώσεις για τους παραβάτες σύμφωνα με το Νόμο 1729/1987 (Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) 144 τεύχος Α') για την Καταπολέμηση της διάδοσης των ναρκωτικών, προστασία των νέων και άλλες διατάξεις που τη χαρακτηρίζει ναρκωτικό στο άρθρο 4 & μετά την τελευταία τροποποίηση της 28.06.2007 περιλαμβάνοντας την στον Πίνακα Α':

8. (+)-ΛΥΣΕΡΓΙΔΙΟΝ, LSD, LSD-25: (+)-Ν-διαθυλαμίδιον του D-λυσεργινικού οξέος.

(+) -LYSERGIDE, LSD, LSD-25: (+)-N,N-DIETHYL-LYSERGAMIDE.

Μια ώρα περίπου μετά τη λήψη του LSD ξεκινά το "ταξίδι" που φθάνει στο απόγειο του μετά από 2-3 ώρες & η επίδρασή του διαρκεί περίπου 8 έως 12 ώρες. Παρατηρούνται έντονα ψυχωσικά συμπτώματα που μπορούν να παρομοιασθούν με αυτά της σχιζοφρένειας, μιας & η εναλλαγή των συναισθημάτων & των αντιλήψεων είναι ραγδαία & χωρίς καμία λογική ή συνοχή. Έτσι λοιπόν οι χρήστες μιλούν & για «κακά ταξίδια» (bad trips) όταν βιώνουν έντονα τρομακτικά & δυσάρεστα συναισθήματα. Κατά τη διάρκεια της βίωσης της εμπειρίας του "ταξιδιού" όπως στο πείραμα που ακολουθεί που λάμβανε χώρα σε 7ωρες συνεδρίες, το άτομο αναφέρει στον ψυχαναλυτή αισθήματα αγάπης ή εχθρότητας που συναισθανόταν, πρωτογενώς, κυρίως στην παιδική ηλικία, για τους γονείς ή τους συγγενείς του. Αυτή η αναφορά προσδιορίζει τη συμμετοχή της συνείδησης στις συγκρούσεις που έχουν οδηγήσει στη νεύρωση. Στο βίντεο LSD Psychotherapy του Brett Fletcher http://cafepress.com/brettart προσεγγίζεται καλλιτεχνικά η ψυχεδελική ψυχοθεραπεία βάσει του ομώνυμου βιβλίου που κυκλοφορεί σε 4η έκδοση από τον Πολυκλαδικό Σύλλογο Ψυχεδελικών Σπουδών / Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies http://store.maps.org/mm5/merchant.mvc?Screen=PROD&Store_Code=Maps&Product_Code=LSDPSY του Τσέχου ψυχιάτρου Stanislav Grof http://stanislavgrof.com ιδρυτικού προέδρου του Διεθνούς Διαμεσοπροσωπικού Συλλόγου / International Transpersonal Association (ITA) http://www.transpersonalassociation.org & διδάσκοντα στο Ινστιτούτο Ολιστικών Σπουδών της Καλιφόρνιας / California Institute of Integral Studies http://ciis.edu

Η θεραπεία 12 ομοφυλόφιλων με LSD του Ιατρού Α. JOYCE MARTIN

http://erowid.org/references/refs_view.php?A=ShowDoc1&ID=2211 δημοσιευθείσα στη Βασιλεία στις σελίδες 394-402 του Τόμου 10 της Διεθνούς Επιθεώρησης Ψυχοθεραπείας και Ψυχοσωματικής Ιατρικής / International Journal of Psychotherapy and Psychosomatics / Internationale Zeitschrift für Psychotherapie und Psychosomatik / Journal International de Psychothérapie et Psychosomatique Acta Psychotherapeutica et Psychosomatica στα αγγλικά με περίληψη στα γερμανικά & στα γαλλικά

Η ομοφυλοφιλία θεωρείται από κάποιους ψυχιάτρους εκ γενετής / συγγενής νόσος ανεπίδεκτη οποιασδήποτε μορφής θεραπείας. Πιστευόταν ότι ενδεχομένως υπάρχει κάποια διαφοροποίηση στα φυλετικά χρωμοσώματα http://el.wikipedia.org/wiki/Χρωμόσωμα των ομοφυλόφιλων για να αιτιολογηθεί αυτό. Πρόσφατη εργασία ωστόσο που έλαβε χώρα από τον Καθηγητή PENROSE της Επιτροπής Ομοφυλοφιλίας & Πορνείας του Βρετανικού Ιατρικού Συλλόγου / British Medical Association Committee on Homosexuality & Prostitution http://bma.org.uk απέδειξε ότι αν & κάποιοι άνθρωποι έχουν ανωμαλίες στα φυλετικά χρωμοσώματα, δεν υπάρχει κανένας συγχρωτισμός με την ομοφυλοφιλία.

Η παθολογία των 2 στάσεων

Ο PETER SCOTT (1914-1977) της Βασιλικής Εταιρίας Ιατρικής / Royal Society of Medicine http://www.rsm.ac.uk υποστηρίζει την άποψη ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια (πολυ)σύνθετη προσαρμοστία μάλλον παρά μια εγγενής τάση, αφού οι ομοφυλόφιλοι αλλάζουν συχνά τον τρόπο ερωτικής έκφρασης τους, άλλοτε όντας παθητικοί στην σεξουαλική τους προσέγγιση & άλλοτε ενεργητικοί. Αναφέρει τον ιατρό & καθηγητή ψυχανάλυσης του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης SANDOR FERENCZI (1873-1933) http://en.wikipedia.org/wiki/Sándor_Ferenczi εισάγοντας 2 κατηγορίες ομοφυλόφιλων:

Ι. Τα υποκείμενα του ομοερωτισμού (ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ)

που είναι ναρκισσιστικοί [(νοσηρά) αυτάρεσκοι] μάλλον παρά θηλυπρεπείς, ερωτευμένοι με την ίδια τους την εικόνα στη μορφή ενός περικαλλούς νεαρού αγοριού & συμπεριφερόμενοι απέναντι του, όπως θα τους άρεσε να είχε συμπεριφερθεί η μητέρα απέναντι τους, τουτέστιν απονέμοντας τεράστια στοργή & "ευαισθησία" σε αυτούς & όντας ανίκανες να ζήσουν ευτυχισμένα χωρίς αυτούς.

ΙΙ. Τα αντικείμενα του ομοερωτισμού (ΠΑΘΗΤΙΚΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ)

που έχουν πρωκτικά μάλλον παρά φαλλικά χαρακτηριστικά & επιθυμούν να "επιδοθούν σε σοδομισμό" από τον πατέρα κατά τον ίδιο τρόπο που ένιωσαν, ότι είχε (σοδομιστεί) η μητέρα.

Μια άλλη σύλληψη του ομοφυλοφιλικού συνόλου συνθηκών έχει δοθεί από το Νευρολόγο SIGMUND FREUD (1856 Τσεχία την περίοδο της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας - 1939 Λονδίνο) http://el.wikipedia.org/wiki/Σίγκμουντ_Φρόυντ που κατέδειξε ότι η ομοφυλοφιλία ήταν 1 στάδιο στη συναισθηματική εξέλιξη κάθε ανθρώπινου όντος & ότι υπό ορισμένες ενάντιες περιστάσεις οι ομοφυλόφιλοι μπορεί να σταματήσουν σε αυτό το στάδιο εκτός αν η κατάσταση κατανοηθεί & ανατραπεί προτού η ασθένεια ριζώσει για τα καλά. Ακόμη & αν αναπτυχθεί πλήρως εν τούτοις ανακάλυψε ότι θα μπορούσε, όπως οι διαστροφές, σε ορισμένες περιπτώσεις να θεραπευθεί επιτυχώς με την ψυχανάλυση.

85% των παθητικών ξαναβρίσκουν τον ανδρισμό τους έναντι μόνο 20% των ενεργητικών

Με βάση τις ανωτέρω θεωρίες έγινε επιλογή μεταξύ 100 χρόνιων νευρωτικών ασθενών του νοσοκομείου Marlborough Day Hospital London (πλέον Marlborough Family Service London) http://www.cnwl.nhs.uk/MarlboroughFamilyService.html 12 εξ' αυτών που ήταν ομοφυλόφιλοι & πληρούσαν τα εξής κριτήρια για να υποβληθούν σε θεραπεία με παραισθησιογόνα:

1. Όχι προηγούμενο ψυχωτικό επεισόδιο

2. Κάποια γνώση των ασυνείδητων τους διεργασιών

3. Κάποιος βαθμός διορατικότητας

4. Μια υψηλή ευφυία

5. Μια καλή ανάπτυξη του εγώ

6. Μια δυνατή επιθυμία να γίνουν καλά

Επιλέχθηκαν 5 υποκείμενα ομοερωτισμού (ενεργητικοί ομοφυλόφιλοι) & 7 αντικείμενα ομοερωτισμού (παθητικοί ομοφυλόφιλοι) - & από τους μεν & από τους δε υπήρχαν αρκετά συχνά διαφοροποιήσεις κατά τη διάρκεια της θεραπείας από ενεργητικό σε παθητικό & αντίστροφα. Αποκλείστηκαν πλήρως ομοφυλόφιλοι που είχαν αποδεχθεί την ομοφυλοφιλία τους. & οι 12 είχαν έντονη επιθυμία να γίνουν ετεροφυλόφιλοι, ενώ έλαβε χώρα & κλινικός έλεγχος 3-6 χρόνια μετά τη θεραπεία για να επιβεβαιωθεί η εγκυρότητα της.

Αποτέλεσμα:

-Από τους 12 οι 7 έγιναν ετεροφυλόφιλοι. Ποσοστό επιτυχίας 58%

Τρεις στους 7 παντρεύτηκαν & οι 6 στους 7 είχαν σταθερά σεξουαλικές επαφές με γυναίκες, ενώ ο ένας στους 7 είχε ξανά για μια μικρή περίοδο επαφές με άντρες λόγω ενός αποτυχημένου αρραβώνα, αλλά σύντομα επανήλθε & συνέχισε με γυναίκες

-Από τους 7 παθητικούς οι 6 έγιναν ετεροφυλόφιλοι, ποσοστό επιτυχίας 85% & μάλιστα & οι τρεις που τελέσαν γάμο, ήταν όλοι από την ομάδα των παθητικών ομοφυλόφιλων. Ο ένας στους 7 παθητικούς που δεν έγινε ετεροφυλόφιλος, παρουσίασε ποιοτικό εργασιακό άλμα, ενώ ξεκίνησε να συναναστρέφεται κοινωνικά γυναίκες από το πουθενά.

Από τους 5 ενεργητικούς μόνο ο ένας έγινε ετεροφυλόφιλος, ποσοστό επιτυχίας 20% Οι υπόλοιποι τέσσερις που παρέμειναν ομοφυλόφιλοι, παρουσίασαν παρόλα αυτά βελτίωση στην ερωτική τους ζωή: οι 2 από τους τέσσερις προχώρησαν σε μονογαμικές ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ενώ οι υπόλοιποι 2 ελάττωσαν το ενδιαφέρον τους για αγόρια & ο ένας προσανατολίστηκε σε μεγαλύτερους άντρες, ενώ ο δεύτερος στην πολιτική.

http://therapeiaomofylofilias.blogspot.com/2010/04/12-lsd-2-85-20.html

Posted in: Sex Files