Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια. Σύμφωνοι. Μια ομάδα λοιπόν είχε κατοχή 18 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα ενάντια 38’ και 8’’ της αντιπάλου, είχε οκτώ σουτ εκ των οποίων πέντε εντός εστίας, βγήκε εννέα φορές οφσάιντ και σημείωσε τρία γκολ. Οι συγκρίσεις, όταν μιλάμε για το Ιντερ-Μπαρτσελόνα 3-1, είναι αναπόφευκτες. Η Μπάρτσα είχε λοιπόν σχεδόν υπερδιπλάσια κατοχή, είχε επτά σουτ εντός εστίας και βγήκε μόλις δύο φορές οφσάιντ όμως έκανε παραπάνω φάουλ (21 έναντι 18). Αφαιρώντας την κατοχή μπάλας, που δεν κρίνει ματς αφού οι ευκαιρίες είναι δυσανάλογες, θα φανταζόταν κανείς (χωρίς να έχει δει το ματς) πως θα έληξε ισόπαλο ή, άντε, στο γκολ. Τη διαφορά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο εξακολουθούν να κάνουν οι προπονητές. Σε πρόσφατα άρθρα της στήλης τα σχόλια των περισσότερων θεωρούσαν χαμένη από χέρι την Ιντερ λόγω του Μέσι και του total football που όντως παίζει φέτος σε κάποια ματς φέτος η Μπαρτσελόνα. Πώς λοιπόν αντιμετωπίζεις αυτό το total football; Προπονητές δεν είμαστε, είμαστε προπονητές της εξέδρας και ο Ζοσέ Μουρίνιο παρέδωσε χθες το βράδυ ένα ακόμη σεμινάριο. Το τρικ που έκρινε το ματς, ο Πάντεφ: ο Σκοπιανός είναι φορ από τη μάνα του αλλά στην Ιντερ παίζει φέτος στα χαφ, το έχει κάνει πάλι ο Πορτογάλος αλλά κανείς δεν πίστεψε ότι θα τον έβαζε ενάντια στην ταχύτατη μεσαία γραμμή της Μπαρτσελόνα. Χθες το πρωί ο ιταλικός Τύπος στις πιθανές ενδεκάδες των Λομβαρδών τον είχε στον πάγκο εκτός από ένα έντυπο που τον υπολόγιζε μπροστά, στο ένα άκρο (στον άλλο ο Ετό και κορυφή ο Μιλίτο). Το τρικ δεν είναι νέο, είναι… φεργκιουσονικό: θυμηθείτε τι έκανε παλιότερα ο Φέργκιουσον στη Γιουνάιτεντ με τον Ρούνεϊ. Ο Πάντεφ λοιπόν στα χαφ όταν η Ιντερ αμύνεται και βγαίνει δεύτερος φορ περιοχής όταν επιτίθεται, στα άκρα οι Ετό και Σνάιντερ και η Μπάρτσα σε θέση αμύνης. Και με τον Πάντεφ να ανεβαίνει τόσο πολύ, πλειστάκις κάποιος έμενε αμαρκάριστος. Είναι δυνατόν αυτή η δουλεμένη και εκθαμβωτική Μπάρτσα να εκτεθεί τόσο εύκολα πίσω; Είναι διότι έχει πρόβλημα όταν τα αντίπαλα εξτρέμ παίζουν ψηλά ή συγκλίνουν. Η ατέλειά της είναι τα μπακ, ο Μάξουελ δεν θα έπαιζε ποτέ βασικός αν δεν υπήρχαν ελλείψεις και ο Ντάνι Αλβες είναι φοβερός στο να βοηθήσει μπροστά αλλά πίσω αφήνει κενούς χώρους. Εκεί «χτύπησε» ο Μουρίνιο. Και Πάντεφ και Ετό και Μιλίτο καμιά αφορά από τα αριστερά της Ιντερ, πάνω στον χαζο-Αλβες, δεν είναι τυχαίο πως πριν την ισοφάριση η Ιντερ έχει κάνει άλλες δύο φάσεις με τον Μιλίτο από εκεί, ούτε πως εκτέθηκε στο 0-1 από τα αριστερά της από τον Μάξουελ. Απλό αλλά συνάμα και δύσκολο αφού για να βγάλεις παίκτη παραπάνω στην επίθεση μένεις με παίκτη λιγότερο σε περίπτωση που η Μπάρτσα βγει ξαφνικά στην κόντρα. Δύσκολο εκτός κι αν έχεις το… εργαλείο σου. Τον Μότα, που έπαιξε κάτι σαν λίμπερο μπροστά από τα στόπερ, ακριβώς εκεί όπου έβγαινε ο Μέσι για να πάρει τη δεύτερη πάσα ενώ όποτε ο Αργεντινός σύγκλινε προς τα άκρα, είχε πάντα δύο παίκτες πάνω του. Δεν είδα στατιστικά αλλά ο Μότα πρέπει να έτρεξε όσο έκανε η Μπαρτσελόνα να πάει στο Μιλάνο με το λεωφορείο. Το τρίτο αυτό τρικ, ήτοι ομαδική άμυνα αλλά όχι man to man πάνω στον Μέσι, είναι κάτι σχετικά νέο στο ποδόσφαιρο, σαν σύστημα-αράχνη. Και τέλος, αφανίζεται ο Ιμπραΐμοβιτς. Γράφοντάς τα (ή διαβάζοντάς τα) ακούγονται απλά αλλά, όπως έχω ξαναγράψει, το απλό είναι και το πιο δύσκολο. Ο Μουρίνιο δεν έχει ούτε Μέσι, ούτε Ρούνεϊ ούτε Κριστιάνο Ρονάλντο. Αφησε τον Ιμπραΐμοβιτς για να πάρει τον Ετό και επικρίθηκε, πήρε τον Πάντεφ και γέλασαν μαζί του, έφερε τον Λούσιο που η Μπάγερν άφησε ελεύθερο και ανέστησε τον Σνάιντερ. Οσο για τη διαιτησία, που σίγουρα θέλετε να διαβάσετε; Ναι, οφσάιντ το τρίτο γκολ, ναι ο Μπεκερένσα έχει παίξει λίγο έδρα αλλά τον να ακούω τον προπονητή μιας ομάδας που κατέκτησε έξι τίτλους σε μια σεζόν ότι αυτό έφταιξε για την ήττα ή τον Τσάβι να γκρινιάζει επειδή οι παίκτες της Εσπανιόλ τους έπαιξαν σκληρά το Σάββατο (!) μικραίνει μια ομάδα που θέλει να γίνει μεγάλη. Κάπως έτσι, το total football ηττήθηκε από τον total coach. Σαφώς βέβαια, υπάρχει και ρεβάνς αλλά ως τότε έχουμε χρόνο να τα ξαναπούμε…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου