Γιατί η έννοια του Ηγέτη είναι μία άλλη υπόθεση που ιστορικά σταματάει στον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου.
Σχεδόν όλοι οι πολιτικοί χώροι και οι σχετικές τάσεις αναγκάζονται να δουν με άλλα μάτια αυτή την ηγετική μορφή που σήμερα η απουσία της μας κάνει εθνικά πτωχότερους.
Δεν θα υποστηρίξω το "ΜΗ ΛΑΘΟΣ" σε όλες τις ενέργειες του, γιατί λάθη έγιναν, αλλά λάθη που ωφέλησαν έναν λαό που ξαναζεί εποχές πριν Ανδρέα Παπανδρέου.
Διότι πιστεύω, ότι σε ένα σημερινό ηγέτη θα μπορούσε να εξελιχθεί και ο σημερινός πρωθυπουργός, αρκεί να ακολουθήσει τα βήματα και το όραμα του αείμνηστου πατέρα του.
Η πολιτική είναι χάρισμα και δεν προϋποθέτει μόνο τα πτυχία, η πολιτική γράφει ο Μοντεσκιέ"περιστρέφεται γύρω από την ελεύθερη πολιτεία. Η ακμή της δεν προέρχεται από την απουσία ερίδων αλλά από τη διαπάλη των αντίθετων κοινωνικών δυνάμεων, που βρίσκουν μέσα από τον ανταγωνισμό τις ισορροπίες τους... Όταν βλέπουμε τους πάντες να είναι ήσυχοι σε κάποιο κράτος το οποίο αυτοαποκαλείται ελεύθερη πολιτεία"..."μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι από εκεί απουσιάζει η ελευθερία".
Η τηλεοπτική τρομοκρατία, η τάση για περισσότερη κατανάλωση, και η παραδοχή της αρχηγικής νοοτροπίας της εξουσίας μας χαρίζουν τον απαιτούμενο "άρτον και θεάματα"!!!
Είναι η νέα μορφή διακυβέρνησης.
Πέμπτη 15 Απριλίου 2010
Η Ελλάδα του 21ου αιώνα ζει σε παρακμή!!! Μια παρακμή σε όλα τα επίπεδα!!!
"Η διεθνής συζήτηση για το υψηλό ελληνικό δημόσιο χρέος χαρακτηρίζεται από υπερβολές. Ενώ όλοι τονίζουν ότι η Ελλάδα π.χ. θα δανειστεί φέτος 50 δισ. ευρώ, κανένας δεν αναφέρει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα δανειστούν συνολικά 1,450 τρισ. -άρα ο ελληνικός δανεισμός είναι λιγότερο από 3% του ευρωπαϊκού..." είναι το συμπέρασμα σε άρθρο στην Ημερησία, του Γιώργου Δελαστίκ: " Αλήθειες και ψέματα για το ελληνικό χρέος"
Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια άγεται και φέρεται από μικροπολιτικούς και άτολμους εκπροσώπους... που υιοθετούν και εφαρμόζουν μόνον έξωθεν εντολές , καμιά πολιτική δική τους (έστω και λαθεμένη) και γιατί αυτό;
Ακόμη και οι επικριτές του σήμερα αναγνωρίζουν την ηγετική του παρουσία.
Εκείνη την εποχή, για όσους γνωρίζουν ή μάλλον σε όσους βλέπουν καθαρά και αξιολογούν κυβερνητικές επιλογές, η χώρα μας γνώρισε την αισιοδοξία της ανάπτυξης και της φωνής του περήφανου Έλληνα που έχει χώρο και ισότιμο λόγο στην Ευρώπη.
Ένας από τους ακραίους δεξιούς αναλυτές, ο "ΛΑΟ-λαικιστής" Βαγγέλης Παπαδόπουλος, σε πρόσφατο άρθρο του: "Πώς φτάσαμε μέχρι εδώ;", γράφει και εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζει την ηγετική του μορφή και επιβεβαιώνει και τις δικές μας θέσεις σχετικά εδώ
ΣΣ: Εάν αφαιρεθούν οι δόλιες αναφορές και προστεθεί και η περίοδος Μητσοτάκη στο εν λόγω άρθρο του Βαγγέλη Παπαδόπουλου, έχουμε μία ακόμη μαρτυρία από την άλλη πλευρά.
Τα γράφω όλα αυτά για να αποδείξω με απλά λόγια και ΟΧΙ με υπερβολές το πραγματικό πρόβλημα της χώρας μας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένας ευγενής πολιτικός, με μία "αμούστακη" πολιτική ομάδα που διοικεί με πτυχιακές και μεταπτυχιακές οικονομικές εργασίες των σπουδαγμένων συμβούλων του.
Στη χώρα μας είναι πολλοί λίγοι αυτοί που αρθρώνουν λόγο, είναι ακόμη λιγότεροι αυτοί που αγωνίζονται για την ελευθερία και ΟΧΙ για την διακράτηση των κεκτημένων τους.
Η Ελλάδα του 21ου αιώνα ζει σε παρακμή!!! Μια παρακμή σε όλα τα επίπεδα!!!
Δυστυχώς έχουμε πάψει να απαιτούμε, έχουμε χάσει την ταυτότητά μας έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε ένας λαός που βλέπει ένα νέο όραμα για το αύριο.
Σε μια χώρα που η ακαδημαϊκή κοινότητα απουσιάζει, οι διάκριση των εξουσιών συμπλέουν και πολλές φορές διαπλέκονται...εκεί είναι που ο ρόλος του ηγέτη που θα πρέπει να δείχνει τον φάρο για ασφαλή πλεύση και σίγουρη πορεία...
Νάσος
ΥΣ: Αλλά ας δούμε τη συνέχεια του άρθρου του Γιώργου Δελαστίκ:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου