Εμπρός Βόρειοι, στηρίξτε την Τουρκία!
Τι κι αν ταυτόχρονα στηρίζονται οι Τσετσένοι και η Αλ Κάϊντα…
Αυτό που συνέβη στη Μόσχα ήταν ένα ανθρωπιστικό δράμα.
Ένα δράμα όμως που έχει όνομα.
Και λέγεται Μουσουλμανική λαίλαπα.
Η «Μάστιγα του Θεού» εξακολουθεί να δείχνει τα νύχια της.
Σήμερα, στη Ρωσία, μέσα από την Τσετσένικη Απειλή. Σε συνδυασμό φυσικά με τον διεθνή Ισλαμικό φουνταμενταλιστικό παράγοντα.
Αυτό να μην το ξεχνάμε ποτέ. Ούτε μεις, ούτε οι Βόρειοι «φίλοι» μας. Είτε Σλάβοι είναι αυτοί, είτε Δυτικοευρωπαίοι.
Οι Τσετσένοι δεν είναι μόνοι τους.
Δεν γεννιούνται, ούτε αυτοί, ούτε η δράση τους από «ιδεολογική και οργανωτική παρθενογέννεση».
Ποιος μπορεί ν’ αρνηθεί αλήθεια ότι υπάρχει ένα τεράστιο διεθνές Ισλαμικό δίκτυο που περιλαμβάνει ταυτόχρονα οργανωμένες Ομάδες αλλά και Ισλαμικές χώρες;
Ένα δίκτυο όπου οι πρώτες χρηματοδοτούν, εξοπλίζουν, εκπαιδεύουν κι εντέλει είναι ο «ομφάλιος λώρος» που προσφέρει ζωή στις δεύτερες.
Πόσες φορές δεν βγήκε στην επιφάνεια το ζήτημα της ανάπτυξης Τσετσένικης δραστηριότητας στην Τουρκία;
Τσετσένικη Οργάνωση, πολιτική και παραπολιτική δραστηριότητα, στρατολόγηση μαχητών, αναζήτηση πόρων κλπ κλπ
Αντίστοιχα στοιχεία έχουν δημοσιευθεί επίσης για ανάλογη δράση της Αλ Κάϊντα στην Τουρκία.
Έχει επιβεβαιωθεί η χρήση «Τουρκικών Πόρων» (χρήμα, εξοπλισμοί, δομές, Τούρκοι Μαχητές, κλπ) τόσο από την Αλ Κάϊντα, όσο και από τους Τσετσένους Ισλαμιστές Μουτζαχεντίν.
Οι φίλοι Ρώσοι, όμως, παρ’ότι τα γνώριζαν αυτά, στήριξαν και στηρίζουν την Τουρκία.
Ποια;
Μια Ισλαμική χώρα που στηρίζει και τους Τσετσένους και την Αλ Κάϊντα κι εν γένει το παγκόσμιο φουνταμενταλιστικό Ισλάμ.
Οι φίλοι Ρώσοι γνώριζαν πολύ καλά ότι κάθε δολάριο που προσφέρουν στην Τουρκία μέσω του εμπορίου, του Τουρισμού και της μεταφοράς εξοπλιστικού knowhow μετατρέπεται σε Τσετσένικες βόμβες ενάντια στους πολίτες τους.
Όπως και αντίστοιχα οι Δυτικοί γνωρίζουν ότι κάθε δολάριο που προσφέρουν στην Τουρκία μετατρέπεται σε επιθέσεις της Αλ Κάϊντα και των Ταλιμπάν ενάντια στη Δύση.
Παρ’ όλα αυτά, οι Ρώσοι έστειλαν το 2009 περί τα 2,5 εκ Ρώσους τουρίστες στην Τουρκία, την μετέτρεψαν σε έναν από τους κυριότερους εμπορικούς της εταίρους, την εξοπλίζουν ραγδαία και εσχάτως έχουν πέσει με τα μούτρα να την μετατρέψουν και σε πυρηνική δύναμη...
Όπως ακριβώς πράττουν και με το Ιράν, δυστυχώς.
Παράδοξο;
Η ίδια η Διπλωματία είναι παράδοξη, συνήθως.
Η Διπλωματία, βεβαίως, είναι ακατανόητη για τους «κοινούς θνητούς».
Αυτό λένε – όταν καταδέχονται αλαζονικά να αναφερθούν σε τέτοια ζητήματα και μόνον στα πλαίσια των διαφόρων «Ελιτίστικων Αδελφοτήτων» τους οι «λίγοι Μεμυημένοι της Υψηλής Πολιτικής και Διπλωματίας».
Ακατανόητη;
Ή μήπως – ιδιαιτέρως συχνά- παράλογη και καταστροφική μακροπρόθεσμα, όντας συνυφασμένη μόνον με τα «ατομικά κοντόφθαλμα συμφέροντα» ορισμένων «κρατούντων» εκείνη τη χρονική στιγμή που συμβαίνουν οι όποιοι εν λόγω «διπλωματικοί παραλογισμοί»;
Ποιος μπορεί να πει – εκ των υστέρων - ότι ήταν «σώφρων» η Τσαρική (δήθεν υψηλή και απαιτητική) Διπλωματία όταν «επέτρεπε να δημιουργηθούν και να ξεφύγουν» οι δυσμενείς – εσωτερικές αλλά και εξωτερικές – «πολιτικοδιπλωματικές καταστάσεις» που οδήγησαν στην επέλαση του Μπολσεβικισμού;
Ή ακόμη, πόσο «σώφρων» ήταν η «Ρωσική Διπλωματία» όταν εξόπλιζε τους Τούρκους ενάντια στους Έλληνες το ’22 για να έχει ξανά τις επόμενες δεκαετίες απέναντί της πάνοπλους και πανίσχυρους τους Τούρκους να την απειλούν, για μια ακόμη φορά όπως ανέκαθεν άλλωστε έπραττε η Τουρκία στα πλέον από πεντακόσια χρόνια Ρωσοτουρκικής αντιπαράθεσης;
Είχε η Ρωσία στα χέρια της την ευκαιρία της Τουρκικής διάλυσης και η «Υψηλή Ρωσική Πολιτική και Διπλωματία» την κατέστρεψε.
Ποιος μπορεί να πει επίσης ότι είχε σώας τας φρένας η αντίστοιχη Αμερικανική Υψηλή (υψηλής δήθεν ποιότητας) Διπλωματία και Πολιτική όταν επέλεγε να δημιουργήσει το Κίνημα των φανατικών Ισλαμιστών και των Μουτζαχεντίν στον Καύκασο για να τους δει κατόπιν να εξαπολύουν θανάσιμες κι εκτεταμένες επιθέσεις εναντίον ολοκλήρου του Δυτικού Πολιτισμού;
Εκ του αποτελέσματος προκύπτει το ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα και στις τρεις περιπτώσεις.
Ότι την «Υψηλή Διπλωματία» δεν την χαράσσουν αντίστοιχης Υψηλής ποιότητας Εθνικοί Οραματιστές Διπλωμάτες και Πολιτικοί αλλά κάποιοι «Ολιγαρχικοί κύκλοι» που γνώμονα βάζουν το κοντόφθαλμο (οικονομικό προφανώς) συμφέρον τους και μόνον.
Εν προκειμένω, ουδείς, προφανώς, εκεί πάνω στο Βορρά, δίνει την δέουσα βαρύτητα – είτε μιλάμε για Σλαβικό, είτε για Αγγλοσαξονικό Βορρά – στο τι σημαίνει Ισλαμική Τουρκία και τι ολέθριους κινδύνους αντιπροσωπεύει η Νεοοθωμανική Αυτοκρατορία που μεθοδικά χτίζει μέρα τη μέρα – με την αμέριστη βοήθεια αυτών ακριβώς των Βορείων!
Το πλέον παράδοξο βέβαια αφορά στη στάση της Ισραηλινής Πολιτικής και Διπλωματίας. Εν ολίγοις, δεν έδωσε τη δέουσα σημασία ούτε καν το ίδιο το Ισραήλ, που κινδυνεύει περισσότερο από κάθε άλλον από τον Ισλαμισμό. Αντί να σαμποτάρει με κάθε μέσο την στρατιωτική ανάπτυξη της Ισλαμικής Τουρκίας συνέβαλλε – και συμβάλλει - τα μέγιστα στην γιγάντωσή της!
Η ανάλογα περιβόητη Δυτικοευρωπαϊκή Διπλωματία έδειξε εξίσου την – δήθεν – υψηλή αξία της όταν επί αιώνες υποστήριζε την Τουρκία στην συντριβή της Ελλάδας για να την δει στον Α’ παγκ. Πόλεμο να τους στοιχίζει εκατόμβες νεκρών στην Καλλίπολη. Και όχι μόνον.
Πρόκειται για μια «Τουρκική αντιδυτική ιστορική συμπεριφορά» που συνέβη ξανά και ξανά.
Δύση και Βορράς μονίμως στηρίζουν την Τουρκία και η δεύτερη μονίμως τους το ανταποδίδει με αίμα Ευρωπαίων.
Παρ’ όλα αυτά, ουδείς τους δεν το λαμβάνει υπόψιν του.
Η «Υψηλή Πολιτική» και η «Υψηλή Μυστική Διπλωματία» ολοκλήρου του Βορρά εξακολουθούν να υποστηρίζουν σθεναρά την Τουρκία.
Ασχέτως εάν κάθε δολάριο που της προσφέρουν μετατρέπεται – άλλοτε άμεσα κι άλλοτε έμμεσα - σε αιματηρές Ισλαμικές επιθέσεις κατ’ αυτού του ίδιου του Βορρά που την στηρίζει.
Εξακολουθούν να την στηρίζουν τυφλά και απερίσκεπτα.
Ε, λοιπόν, όχι.
Καμία εμπιστοσύνη στην «Υψηλή Πολιτική» και στην «Υψηλή Διπλωματία» κάποιων αλαζόνων «Ελιτιστών Ολίγων».
Και οπωσδήποτε, καμία εμπιστοσύνη σε αυτούς που επανειλημμένα πρόδωσαν τα δικά μας Εθνικά Συμφέροντα.
Απ’ όπου κι αν προέρχονται.
Εντός ή εκτός Ελλάδας.
Αν κι εδώ η «καμπάνα» βαράει κυρίως για τους αντίστοιχους εγχώριους εκπρόσωπους αυτής της δήθεν «Υψηλής Πολιτικής» και «Υψηλής Μυστικής Διπλωματίας».
Διότι, για να είναι η χώρα μας σ’ αυτά τα χάλια, θάλασσα τα κάνανε όλοι τους.
Ξανά και ξανά και ξανά.
Οι ίδιοι που τόλμησαν να δικάσουν έναν Κολοκοτρώνη και να εκτελέσουν τόσους Αγωνιστές της Επανάστασης…
Οι ίδιοι που τόλμησαν να διαπομπεύσουν και να καταστρέψουν τόσους και τόσους Έλληνες Πολεμιστές, οι ίδιοι είναι που έφεραν την Ελλάδα σ’ αυτό το οικτρό σημείο σήμερα και συνεχίζουν να την σπρώχνουν στον γκρεμό και σε έναν νέο Εδαφικό Διαμελισμό.
Σε μια νέα και τελειωτική Εθνική Καταστροφή.
Κρυπτόμενοι πάντα πίσω από το εκτεταμένο «ραχάτι και ωχαδερφισμό» της Ελληνικής κοινωνίας – τα οποία βεβαίως και φροντίζουν να «συντηρούν» με κάθε τρόπο.
Αυτό το άτιμο ανατολίτικο καρκίνωμα που επειδή ακόμη – δυστυχώς - αδυνατούμε να το αποβάλλουμε σαν κοινωνία, συνεχίζει να αποτελεί τον χειρότερο εχθρό μας.
Ένα καρκίνωμα που ναρκώνει τα εθνικά αντανακλαστικά του λαού μας και τον κάνει να μην αντιδρά ότι κι αν του κάνουν.
Ένα καρκίνωμα που ως δια μαγείας εξαφανίζεται μόνον όταν αυτός ο λαός κινδυνεύει πλέον από τον ίδιο το θάνατο.
Ένα καρκίνωμα που εξαφανίζεται μόνον όταν αυτή η κοινωνία αντιμετωπίζει ξένες λόγχες και σπαθιά, θρηνεί νεκρούς, βιώνει τον πόλεμο, κολυμπάει στο αίμα και αναδεικνύει δημιουργικότητα, ήρωες και αρετές πια, εξ ανάγκης προκειμένου να επιβιώσει.
Δυστυχώς.
Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, στην περίπτωση του Ελληνικού Έθνους τουλάχιστον, ισχύει μέχρι κεραίας:
«Πόλεμος Πατήρ Πάντων».
Εάν εμπλακούμε σε πόλεμο με την Τουρκία, όντως ΙΣΩΣ και να χάσουμε εδάφη κι εν πολλοίς την ανεξαρτησία μας.
Εάν δεν εμπλακούμε όμως και δη έγκαιρα – τουτέστιν, άμεσα -, τότε θα τα χάσουμε στα ΣΙΓΟΥΡΑ.
Η τακτική της Άγκυρας να μην εμπλέκεται πολεμικά με την Ελλάδα, παρά να «πιέζει» δεκαετίες τώρα, κάθε μέρα και περισσότερο, τελικά της έχει αποδώσει πολύ περισσότερα.
Βεβαίως, την κατάλληλη στιγμή – και με την αμέριστη στήριξη των Δυτικών (λυκο)συμμάχων μας - η πολεμική εμπλοκή της απέδωσε κάποια εδάφη (Β. Κύπρος).
Η «οιονεί ρήξη» (αυτό το ψυχοφθόρο ακραίο-διπλωματικό «σιγά σιγά» και «λίγο λίγο») όμως κοντεύει να της αποδώσει την μισή Ελλάδα (αν όχι ολόκληρη).
Και θα της την αποδώσει εντέλει, εάν αφεθεί να συνεχιστεί αυτό το «νοσηρό διπλωματικό παιγνίδι» των Τουρκικών «πολλαπλών, ποικίλων, περίπλοκων και υποκρυπτόμενων πιέσεων» όπου σαφέστατα η Ελλάδα αδυνατεί να αντεπεξέλθει.
Δεν πρέπει να βγαίνει απ’ το μυαλό μας το γνωστό παράδειγμα του βατράχου:
Βάλε έναν βάτραχο σε κρύο νερό και αύξησε σταδιακά τη θερμοκρασία.
Ο βάτραχος θα παραμείνει στο νερό μέχρι που θα πεθάνει.
Ρίξε αντιθέτως τον βάτραχο απότομα σε καυτό νερό και θα κάνει τ’ αδύνατα δυνατά να πεταχτεί έξω απ’ αυτό.
Έτσι και με την Ελλάδα.
Εάν υποθέσουμε πως ο λαός μας βρισκόταν «κάπου αλλού» και τον έριχναν αιφνιδίως στο «σήμερα», το «σοκ της αυτοσυντήρησης» θα ήταν τόσο έντονο που αμέσως θα «έπιανε τα όπλα» για να προστατεύσει τη χώρα του.
Ο κίνδυνος θα ήταν εμφανέστατος.
(Και όχι μόνον από την Τουρκία φυσικά, αλλά αυτή είναι ο πρωτεύων κίνδυνος).
Κάτι πρέπει να γίνει λοιπόν – και άμεσα - για να συνειδητοποιήσει ο λαός μας τον κίνδυνο και να «μεταστραφεί η αντίδρασή του». Η «κοιμισμένη του στάση» να μετατραπεί σε «έκρηξη αυτοσυντήρησης της φυλής».
Κι ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι να αποκτήσει η Τουρκική Απειλή και συνεπώς η «ρήξη» με την Τουρκία το πρόσωπο που τους αρμόζει.
Να πάψει να είναι συγκεκαλυμμένη και να γίνει ΦΑΝΕΡΗ.
Να πάψει να είναι «υπεκφυγές» και «χαοτικές διπλωματικές συγκεκαλυμμένες απειλές» που στο τέλος τις συνηθίζεις και αρχίζεις να συνυπάρχεις μ’ αυτές προσφέροντάς τους εν τοις πράγμασι αυτά ακριβώς που διεκδικούν – δηλαδή, τα πάντα – και να γίνει αυτό ακριβώς που είναι στην πραγματικότητα:
Τουρκική Απειλή και Ελληνοτουρκική Ρήξη.
Και το μόνο πρόσωπο που μπορούν να έχουν αυτά τα δύο είναι ένα:
«Αίμα»
Όσο κι αν φαντάζει τρομερό σε κάποιους, ο μόνος τρόπος να συνετιστούν και να επανέλθουν στην «γεωπολιτική ισορροπία» αυτοί που απειλούν την ασφάλεια των παιδιών μας…
Η μόνη επιλογή για να σωθεί ο λαός μας προτού διασκορπιστεί ως άπατρις μετανάστης στα πέρατα της γης…
Η μόνη λύση προτού τα παιδιά μας γίνουν μειοψηφία στον τόπο τους με ότι θανάσιμο σημαίνει αυτό για τη ζωή τους,
Είναι μία:
Ο Πόλεμος.
Γεράκι του Αιγαίου
To άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ''Στόχος'' στις 8/4/2010
http://egersis.blogspot.com/2010/04/blog-post_7440.html?zx=953a49c135d95913
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου